Cuma, Nisan 02, 2010

önce kadınlar ve çocuklar..

bir koşu bandıyla başladı herşey,
farkına vardığımda anında ordaydı, bir anda ortaya çıktı, üzerindeydim;
ilerleyemiyordum..

sonra parçalar yavaş yavaş yerine oturmaya, şekillenmeye, renklerini kazanmaya başladı,
hava hep puslu derler bu zaman dilimlerinde, farksız olsaydı şaşardım zaten,
ve öyleydi de, ilerleyemiyordum..
demişmiydim?..

ben..
ben hiç bu kadar yıkılmamıştım..

..wherever i'm staying, you're going away,
i learned to part with a smile on my face
now i'm too good at letting go
too easy to say no..


(zero 7 - ghost symbol)

0 comments: